Camper//..

Het woord alleen al, maakt ons elke keer weer ontzettend vrolijk en blij. Het was al jaren een grote wens van ons, maar soms moet je even geduld hebben, gaat je gezin voor en hebben andere dingen prioriteit. Maar…. onze wens ging in vervulling. We hebben door de corona crisis lang op onze camper moeten wachten. Zo gingen ze in de fabriek van 2 ploegendiensten naar 1 ploegendienst, de Polen ging terug naar eigen land, onderdelen waren moeilijker te verkrijgen. Fabriek ging zelfs tijdelijk dicht. We hadden hem al besteld in januari jl, in de hoop hem al in maart te krijgen. Helaas werd dat mei en door corona schoof dat steeds meer op, juni, juli…… en uiteindelijk hebben we hem 3 dagen voor onze zomervakantie op kunnen halen.

Toen zijn we 3 weken on tour geweest, ruim 4000 km gereden, 13 campings bezocht, vrienden bezocht in Azzilanet en daarna vrienden bezocht in Draguinan, de eerste schade in Zuid Frankrijk (krassen door takken van bomen), van Frankrijk naar Italië, waar ze even geen plek hadden, dus weer terug naar Frankrijk, om vervolgens na 3 dagen toch weer Italië te bezoeken, prachtige plek aan het Iseo meer, de tweede schade in Italië (het plotselinge opkomen van grijze lucht, storm en regen, nam de windvlaag bijna onze luifel mee. Gelukkig is er maar 1 arm verbogen en kunnen we het oplossen met de poten, maar heb wel even een potje staan janken) . Geweldige landschappen gezien, mooie dorpjes, prachtige huizen, kerken en door bloemen op gefleurde straatjes. Soms hele smalle straatjes, waarbij we dachten:” Nu moeten er geen tegenliggers komen”. Overdwars vast gestaan met neus en kont, omdat keren op dat punt wel heel lastig werd. Tegen het verkeer in (was eigenlijk oprit van de camping) naar beneden, omdat de draai naar de afrit echt onmogelijk was met onze grote camper. Met mezelf als ” bescherming ” tussen ijzeren paal en camper gaan staan, zodat Bert bij “boem is HO” Ingrid zou raken (en dat doet hij natuurlijk niet, haha), maar niet de ijzeren paal een afdruk/lees deuk zou gaan veroorzaken in onze camper. Heel veel respect voor Bert zijn rijkunsten, want die heeft menig smal straatje, haarspeldbochten, smalle bruggetjes (waarbij de camper bijna net zo breed was), heel veel bergweggetjes met veel enthousiasme bereden. “Ik vind het eigenlijk wel leuk zo in die bergen”, aldus Bert. Terwijl ik op bepaalde momenten even mijn ogen dicht deed, als we weer langs zo’n lekker afgrondje reden. En van die fijne wegonderbrekingen voorbij moesten rijden in de bergen. We hebben van alles meegemaakt tijdens onze tour – gestart in Kerkrade- , naar Zuid Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Duitsland en afgesloten met 3 nachten in Roermond.

Wat hebben we ontzettend genoten en wat hadden we er graag nog veel meer weken aan vastgeplakt. Dat we geen afscheid konden nemen van dit zalige reiswonder, blijkt wel uit de afgelopen camper weekenden in Callantsoog, Ommen en Brielle. Gelukkig staat de camper vlakbij in een stalling, waardoor wij de camper zo elk moment op kunnen halen. Ons 2e huis op wielen, heeft alles wat een mens nodig heeft. Een zithoekje, een heerlijk groot bed, een douche en apart toilet, een oventje, 3 pits kooktoestel, koelkast met vriezer , veel opbergruimte binnen, maar ook in de grote garage onder ons bed, een airco voor de warme temperaturen en een kachel welke zeer aangenaam was in de afgelopen weekenden. Zalig, want zo kun je ook in het naseizoen nog lekker op pad. Oké ….. aan sommige dingen kunnen je helaas niets doen, dan heb ik het over de natte drassige grond, waardoor we afgelopen weekend vast kwamen te zitten en zondag met een shovel eruit getrokken moesten worden (als je eenmaal je haak gevonden hebt, hahaha). Maar geloof me, ook dat zijn weer grappige ervaringen.

Omdat het weer de komende dagen best aardig is, hebben we besloten om toch nog één laatste camper weekend te doen dit jaar. Tenminste als de nieuwe corona regels het toelaten. Het grote voordeel nu van een eigen camper is, dat je zelfvoorzienend bent en daardoor vrij bent om op een camping te gaan staan. Deze keer lekker dicht bij huis, zo kunnen we vrijdag einde van de dag vertrekken en zondagochtend weer thuiskomen en…. ’s middags gezellig op visite. En zo hebben we nog één keer dit jaar, dat gelukzalige gevoel, wat het elke keer bij ons oproept……

Liefs Ingrid